Het is dinsdag avond 9 juni 2020. We varen inmiddels continue sinds zaterdag 6 juni zeer vroeg. Tijd voor wat ontspanning. De vulkanen worden prachtig belicht door de ondergaande zon en de wolken eromheen geven het een mystieke uitstraling.
Marttje maakt diner. De kinderen willen binnen eten, maar de ouders willen het moment genieten door op het achterdek te eten.
De hoge wolken ten noorden van ons geven extra accent aan de vulkanen Alicudi en Filicudi ten noord-westen van ons, en de vulkanen Salina, Lipari en Vulcano aan onze zuid-oost kant.
De wolken zijn enorm - de zon schijnt er fel op en maakt zo een gouden rand op de wolken.
Als we zo van het uitzicht genieten zien we dat een stuk verderop naar het noorden, ongeveer 15 mijl van ons vandaag de lucht wel erg grijs is.
En dan ziet Marttje het - een windhoos - een grote. Direct de windy app aangezet en de regenradar van dit moment voor dit gebied geraadpleegd. Duidelijk zijn een aantal regengebieden te zien met zeer zware neerslag. De positie van de vulkanen staan ook op de regenradar, dus we kunnen precies zien waar ze zijn, en hoe ze verder trekken. Na een minuut is duidelijk dat we van de windhozen die we verderop zien niets te vrezen hebben. Deze buien zijn minimaal 10 mijl ten noorden van ons af en trekken oostwaarts weg.
Er zijn nog wel een paar plukje veel minder zware buien die op ons af komen. Zou daar nog onheil in zitten?
We wachten het niet af en draaien de genua direct helemaal in en reven het grootzeil naar 50%. Daarmee kunnen we als het moet windkracht 8 hebben en blijft het schip goed manoeuvreerbaar. We zetten de reef-installatie van het grootzeil zo dat we als het moet in een minuut het zeil helemaal ingedraaid is. Mocht er een windhoos dichtbij komen dat gebeurt er niets, een schip van 13 ton zonder zeil wordt niet snel uit het water getild.
Dan wachten we af en houden de wolken nauwlettend in de gaten. Er komen windhozen bij, kleiner dan de eerste. In totaal zien we gedurende een periode van een half uur 4 windhozen. Deze ontstaan door zeer zware regenval, wat wind meesleurt naar beneden, de harde verticale valwind organiseert zich in een vortex, en dat is de windhoos. Ik heb ze in Nederland ook wel een paar keer gezien, en als je met een open boot op een meer bent moet je oppassen. Bij de film van de Kameleon is er ook een windhoos die het meer en het dorp Lenten teistert, maar hier is sprake van “Hollywood” overdrijving, zo sterk zijn de effecten niet. Van windhozen tijdens een Sneekweek zeilwedstrijd is wel bekend dat open boten snel omslaan.
Terwijl we afwachten krijgen we een natuur spektakel zonder weerga - windhozen, wolken in allerlei extreme vormen, regenbogen, felle zon met Vulkanen en de zee als decor.
Bizar: een klein stukje regenboog midden in een wolk. Een volledige regenboog net voor zons-ondergang, dan staat de boog verticaal en is hij hoger dan bij een regenboog overdag. De zon gaat achter onder de top van de vulkaan Filicudi zodat het lijkt of er een uitbarsting is.
Uiteindelijk krijgen we 13 knopen wind een een kwartiertje lang wat regen. Het loopt dus met een sisser voor ons af. Maar spectaculair was het wel.
Dit is de route kaart tijdens de zonsondergang op maandag avond tot aankomst bij Vulcano dinsdag ochtend 07:00. De windhozen waren zichtbaar ten noordwesten en noorden van Filicudi, naar schatting 10 tot 15 mijl afstand van onze positie.
Reactie plaatsen
Reacties