Steigerdienst van de Bleu Magenta ook actief in Corsica

Gepubliceerd op 28 maart 2020 om 21:26

Op een koude natte avond moest ik opeens naar de WC.  Soms heb je dat.  Dus ik ben met gemengde gevoelens naar het toiletgebouw gegaan. (Ik had eigenlijk geen zin om naar buiten in de kou te gaan maar ik moest wel nodig. Bovendien kan ik op de WC mijn favoriete game spelen want daar is de wifi beter). Na het bezoekje en flink mijn handen gewassen te hebben ben ik buiten onder het afdak gaan staan om mijn wifi bezigheden af te maken. Toen mijn app moest laden ben ik om heen gaan kijken want in het donker is Corsica ook nog best mooi.

 

Opeens zag ik iets zwemmen in de haven en het blafte.  Nu is er in de haven een motorboot met een blaf-grage hond aan boord, dus ik dacht: "Hé potverdorie, heeft die man nu zijn hond in de haven laten zwemmen? Wat asociaal.” Maar ik besloot om toch maar te kijken, want stel je voor.

 

Ik liep dus langs de kant naar waar ik het zwemmende hondje had gezien (ondertussen was het zachtjes aan het regenen). Toen ik bij de boot was aangekomen zag ik geen hondje. Toen ik beter keek zag ik achter het vissersbootje kringels water wegvloeien alsof er wat in het water lag te bewegen. Een paar tellen later hoorde ik gepiep en gekrabbel van het hondje die op de boot probeerde te klimmen.

Wetende dat de hond waarschijnlijk geen Nederlands of Fries kon verstaan begon in het Engels te roepen in de hoop dat hij of mij verstond, of naar mij toe kwam. Welke van de twee het uiteindelijk is geweest weet ik niet, maar in elk geval zwom hij naar mij toe.

 

Het was een heel lief zwart hondje met half lang krullerig zwart haar en mooie donkere oogjes. Dit was niet de hond van het motorjacht die ik  vermoed had. Hij kon nog maar net zijn kopje boven water houden, met zijn neusje een beetje onder water, zijn rug helemaal onderwater. Maar hij zwom dapper door naar mij toe.

 

Ik ben plat op mijn buik gaan liggen met mijn vingertoppen in het water om hem er uit te halen.  Ik kon net niet onder zijn buik komen om hem op te hijsen uit het water, dus ben ik nog iets verder naar voren geschoven zodat ik iets dieper kon komen. In de tussentijd zwom het hondje steeds heen en weer wat het ook niet echt makkelijker maakte. Toen ik naar voren was geschoven heb ik het nog een keer geprobeerd. Dit keer kreeg ik hem succesvol om hoog, maar realiseerde ik mij dat ik hem niet op de kant kon krijgen omdat ik daar niet goed voor lag.

 

Ondertussen bleef ik in het Engels tegen hem praten, ook al weet ik dat de kans klein is dat het een Engelse hond is. Maar ik ben nu eenmaal vloeiender in Engels dan in Frans. Toen de tweede poging mislukte heb ik om me heen gekeken wat ik kon gebruiken om hem uit het water te halen. De boot waar het hondje naast zwom had een extra touw aan zijn voorlijn hangen waar ik achteraf heel dankbaar voor ben geweest. 

 

Ik heb het hondje 1,5 meter naar rechts begeleid naar het touw toe, en gelukkig zwom hij mee. Ik heb van het touw een lus gemaakt waar hij overheen zwom. Zo goed en zo kwaad als het ging probeerde ik hem omhoog te hijsen. Al snel had ik door dat als ik door zou gaan hij achterover terug in het water zou vallen. Ik heb hem laten zakken en opnieuw geprobeerd, nu hem iets verder laten door zwemmen. Met succes heb ik hem uiteindelijk op de kant gekregen. De hond begon te rillen en hyperventileren van de kou. Het heeft denk ik wel 5 minuten geduurd voor hij kon staan. In de tussentijd heb ik hem verplaatst van 5 cm naast het water naar achter een muurtje, zodat hij niet zo makkelijk weer in het water kon vallen. Al die tijd ben ik bij hem geweest en heb ik hem verteld hoe veel geluk hij wel niet had dat ik net naar de WC moest (uiteraard in het Engels, ik heb 1 poging gegaan in het Frans). Toen hij stond ben ik weggelopen na nog voor en laatste keer te vertellen hoe veel geluk hij wel niet had (dit keer in het Fries).

 

Het viel me op dat hij niet heel meegaand was. Hij werkte natuurlijk wel mee toen ik hem uit het water haalde (afgezien van het heen en weer gezwem) maar na die tijd liep hij niet mee, en kwispelde hij ook niet.

Het was natuurlijk wel zo dat hij waarschijnlijk een tijd(je) in het koude water heeft gezwommen en heel erg moest bijkomen. Bovendien had hij ook geen halsband om.

 

Maar eind goed, al goed. De Bleu Magenta Crew heeft weer een geslaagde reddingsactie gedaan tijdens hun steigerdienst en er is weer een onschuldig leven gered.

 

Maaike Grytsje


Reactie plaatsen

Reacties

paul
4 jaar geleden

Engeltje! Dank

Margreet Sanders
4 jaar geleden

Ode aan een heldin! Echt iets voor jou Maaike Grytsje!