Lezers van deze blog zal het misschien zijn opgevallen - ik heb een zwak voor traditionele houten zeilschepen. In deze categorie hoort ook de Arabische Dhow thuis - de illustere handels schepen van heel lang geleden die in de Rode Zee, de Arabische Zee en de Indische Oceaan handel dreven en nieuwe kusten ontdekten. Hoogstaande schepen van een wonderbaarlijke schoonheid. Ze komen in een aantal varianten voor met wat verschillen in romp vorm en tuigage.
In Dubai is men er erg fier mee - de Dhow geldt daar als een nationaal symbool en wordt weer volop gebouwd. Het hoogtepunt is een jaarlijkse zeilwedstrijd met een groot aantal schepen. Op internet kwam ik een artikel tegen met prachtige foto's die ik hier aan onze lezers laat zien.
Deze Dhows zijn ongeveer 60 voet lang en hebben twee masten met een langs-getuigd zeil aan een lang, enigszins buigzaam rondhout. Bijzonder hieraan is dat het zeil in een aantal vormen getrimd kan worden, zowel vlak en strak, als een soort grote genua, als rond en bol als een genaker. Een Dhow kan daardoor aan de wind varen en ook alle ruimere koersen, wat in de eeuwen van handel een groot voordeel was. Bovendien is de mast kort, wat bij harde wind en deining de stabiliteit van het schip verbeterd.
Het is mij eigenlijk nooit duidelijk geworden wat er eerder was - de latijnzeilen van de Middellandse zee of de Dhow zeilen langs de Indische Oceaan. Marco Polo zou het mij wellicht hebben kunnen vertellen - naar verluidt de eerste Europeaan in India.
De aerodynamica van een Dhow zeil lijkt me zeer bijzonder - het lange schuine voorlijk aan een rondhout heeft de aerodynamische karakteristiek van een halve deltavleugel. Van een delta vleugel is het bekend dat dit bij een grote range in invalshoeken een liftkracht opbouwt. Deze lift komt van een gebonden wervel die langs het rondhout van voor naar achter steeds sterker wordt. Dit zou volgens mij betekenen dat het rondhout nauwelijks anders hoeft te worden getrimd als het schip een andere koers ten opzichte van de wind gaat varen. Ook bijzonder, de stroming rond een delta vleugel heeft geen last van loslating - de stroming blijft zelfs bij zeer grote invalshoek aanliggen (hoe dicht je het zeil op een ruime koers ook trekt, het blijft werken). Het bolle achterlijk van het zeil is daarentegen heel anders dan een deltavleugel, dit is zoals gezegd, meer een genaker, waar zowel de lift (loodrecht op de schijnbare windrichting) als de weerstand (evenwijdig aan de ware windrichting) een positieve bijdrage leveren als voortstuwende kracht .
De kans dat we op onze reis een Dhow tegenkomen is niet zo groot, we zijn nu in Frankrijk en zijn van plan door te zeilen in Italiaanse en Griekse wateren. Maar wie weet - misschien hebben we geluk.
Edwin
Bron: https://www.dailymail.co.uk/news/article-2150676/Dhows-Dubai-The-beautiful-boat-race-world.html
Reactie plaatsen
Reacties