Van Spanje naar Frankrijk

Gepubliceerd op 7 december 2019 om 23:03

We gaan lekker weer zeilen na 7 dagen stil liggen en niks doen (we hebben wel Sinterklaas gevierd in Roses).

Vroeg in de morgen gaan we weg uit Roses met alleen vaders en moeders aan dek. De eerste 2 uur is er niks te beleven en geen wind, dus varen we op de motor. Na 2 uur hijsen we het zeil en gaan we lekker zonder motor. We willen vandaag het stuk van Roses (noordoost Spanje) naar Agde in Frankrijk varen, niet ver van Montpellier. Daarvoor moeten we aan de wind 60 mijl varen. 
De wind wordt steeds harder en de golven groter dus we reven wat. Later wordt de wind weer meer dus reven we de fok verder in. Al die tijd liggen Laurens Hendrik en Sjouke Lute binnen ziek te zijn. (Sjouke Lute keelpijn en Laurens Hendrik zeeziek, volgens Sjouke Lute  is Laurens Hendrik nog steeds een zoetwatermatroos).
De combinatie van 25 knopen wind, hoog aan de wind en steeds hogere golven is onaangenaam - is daar wat aan te doen? Onze snelheid is inmiddels gedaald van 7.5 knoop naar 5.5 knoop. Edwin gaat naar binnen, kijkt naar alternatieven. Als we 60 graden afvallen kunnen we bij onze huidige zeilgrootte 8.5 knopen varen, zijn de golven veel comfortabeler, maar is het ook 20 mijl verder naar een haven. Na wat rekenwerk blijkt dit een uurtje langer varen dan door buffelen naar Agde, we kiezen daarom voor de langere maar comfortabele route. Heeft tevens als voordeel dan de weg naar Marseille 40 mijl korter wordt, en dat is een belangrijk voordeel omdat over twee dagen harde wind komt, en we dan veilig in de beschutting van Marseille willen zijn.
Zo gezegd zo gedaan, om 12:00 verleggen we de koers (zie afbeelding). Daarna sterkt de wind weer wat aan en komt Marttje naar binnen, ze vind het maar niks buiten, want ze wordt de hele tijd nat.


Maaike Grytsje en Edwin blijven dapper buiten de golven, wind en kou te trotseren. Maaike Grytsje die moest de hele tijd tik-tik-tikken (aan de lier draaien), wat normaal gesproken een Sjouke Lute klusje is. Ze heeft toen wat meer respect gekregen voor haar kleinere broertje.
De uren verstrijken. De Bleu Magenta loopt heerlijk, van 12:00 tot 17:00 varen we met een gemiddelde snelheid van  8.0 knopen, met koers naar Saintes Maries de la Mer. De nieuwe zeilen doen het prima!

 
Als de wind en de golven eindelijk wat aangenamer worden liggen de drie zeilers binnen helemaal voor pampus, Sjouke Lute ligt zelfs te slapen. Wanneer Sjouke Lute eindelijk wakker wordt komt hij naar boven en verveelt zich daar, dus hij gaat maar weer slapen. Terwijl hij sliep ging de zon onder bij de Pyreneeen en worden enkele planeten gespot. Het wordt donker.

We reven de genua weer helemaal uit want er is toch maar weinig wind en vervolgens gaan we verder op de motor na een tijdje wordt het tijd om de haven op te roepen en de crew, die ondertussen allemaal boven zitten, is verbaast over het antwoordt, namelijk in het Frans.
Sjouke Lute roept nog even Je suis un croissant. daarna leggen we aan, dan wordt er een heerlijke pan soep op de tafel gezet en daar smullen we allemaal heel erg van. 10 minuten later slaapt iedereen als een blok.

 

Sjouke Lute

Afbeeldingen beneden: 1. Cabo Creus in de ochtendschemering. 2. Zonsopkomst. 3. Sneeuw op de toppen van de Pyreneeen. 4 Uren lang 8 knoprn. 5. Zonsondergang - het laatste wat we van Spanje zien.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.