Woensdag 24-07-2019
Onze mast paste gisteren rond laagwater maar net onder de vaste brug van de Roompot sluis door. Om terug de Noordzee op te gaan zonder het risico te lopen onze mast te beschadigen, zouden we dat bij laagwater moeten doen. Maar dat is niet handig, dan heb je 6 uur lang de vloedstroom tegen. Bovendien waait er vandaag een westenwind. Stroom en wind tegen klinkt niet goed, dus gaan we vandaag de Oosterschelde oostwaarts, en morgen via de Westerschelde weer terug.
Vanuit de Roompot Marina op Noord-Beveland kunnen we een aantal Deltawerken bekijken. Eerst zetten we noordelijke koers langs de Oosterschelde stormvloedkering. Een indrukwekkend gezicht. Dan komen we aan bij Neeltje Jans, het kunstmatige eiland dat gebruikt werd om de pijlers van de Oosterschelde kering te bouwen.
Al gauw blijkt dat Neeltje Jans gebouwd is op een grote zandplaat, snel omkeren dus om niet vast te lopen. Op andere plekken is het meer dan 30 meter diep, door de grote watersnelheden bij de getijden.
Op de Oosterschelde is het vandaag heerlijk weer: zon, een matige wind, kortom korte-broeken-weer. Er zijn een aantal zeilwedstrijden voor Nederlandse jeugd aan de gang, leuk om te zien.
Langs een zandplaat komen er zeehonden boven water om lucht te happen. Je moet goed opletten, want ze zijn maar kort boven.
En stuk verderop gaan we voor anker. Maaike Grytsje vaart haar eerste anker manoeuvre. Eerst zeilen wegnemen, dan langzaam naar ondiep water varen. Als we in 5 meter diep water komen mag het anker uit. Edwin doet iets onhandigs op het voordek met het anker wat een bloedende teen oplevert.
Dan zwemmen. De Oosterschelde is getijde water, wat betekent dat er voor zwemmers een gevaarlijke stroming staat. Om kans op afdrijven weg te nemen, maken we van boeien en drijvende lijn een privé zwembad van 4 x 4 meter. Hierin kan wie dat wil een bad nemen. Het water is best wel koud, want bij de vorige vloed kwam dit water van de Noordzee. Maar het water is wel prachtig helder en schoon. Het schijnt het schoonste zoute zwemwater van Nederland te zijn.
Wat later varen we naar de Zeeland brug, ook een Delta werk. Niet om het water tegen te houden, maar wel om Zeeland beter toegankelijk te maken voor wegverkeer. Op het water heb je van dichtbij een prachtig uitzicht op dit hoogstandje. De brug blijkt wegens file tijd pas over een klein uurtje weer open te gaan voor schepen, dus we moeten wachten. We laten ons op de wind voor top en takel dwars op de wind drijven. Zo blijft de boot bestuurbaar, en de vaart is minimaal.
Dan mogen we door de brug en zeilen we verder naar het oosten. De wind wordt steeds zwakker en daarom glijden we heerlijk rustig langs de zandplaten waar we uitkijken naar zeehonden. Laurens Hendrik ziet ze het snelste.
We leggen aan in de Jachthaven van Wemeldinge. Door de sterkte stroom op de Oosterschede varen we onder een hoek van 30 graden de haven binnen. We zijn nog net op tijd om de havenmeester om een plekje te vragen voor hij avondverlof heeft.
Om ons heen liggen allerlei passanten, van zeilende chique, tot ruige jonge stellen met luide muziek, en ook een gezin op doorreis naar Griekenland (wij dus). Een paar dames krijgen hun eerste SUP les (Stand Up Paddling), van een trainer. Laurens Hendrik, Sjouke Lute en Maaike Grytsje hebben het suppen zich zelf geleerd in een middag in Enkhuizen door uitproberen en van elkaar de kunst af te kijken.
Het is al laat als we gaan slapen.
Edwin
Reactie plaatsen
Reacties